20 Temmuz 1974’te şehit düştüğü Yalova'ya defnedilen Orhan İsmail, ailesinin talebiyle Lefkoşa Şehitliği’nde defnedilecek.
İsmail için 12 Ağustos Cuma günü saat 10.00'da askeri tören düzenlenecek. Lefkoşa Ortaköy Mezarlığı’nda kılınacak cenaze namazının ardından İsmail, aynı mezarlıktaki şehitlikte toprağa verilecek.
Şehit Aileleri ve Malül Gaziler Derneği Başkanı Gürsel Benan’ın açıklamasına göre, İsmail, 20 Temmuz 1974’te şehit edildikten sonra Yalova (Piskobu) Türk mezarlığına defnedildi.
2018’de ailesinin talebi ve gözetiminde mezarı açılan, DNA testleriyle kimliği belirlenen şehit Orhan İsmail, 1950’de Limasol’a bağlı Kayakale (Trahon) köyünde dünyaya geldi. 24 yaşında şehit edilen İsmail, terziydi.
Öte yandan 20 Temmuz 1974’te Piskobu’da savaşta öldürülen Orhan İsmail ile Zübeyir Hamit için Orhan’ın abisi Yaşar İsmailoğlu 2020 yılında bir yazı paylaşmıştı.
Zübeyir Hamit’ten geride kalanlar hala bulunamadı ve kardeşi Kubilay Yıldırıcı da yaptığı çağrıda, “kayıp” kardeşi hakkında bilgisi olanları konuşmaya çağırdı… Zübeyir Hamit ile Orhan İsmail aynı yarım inşaatın üstündeydiler ve köye saldırı esnasında bazı Kıbrısırumlar tarafından öldürüldüler – Orhan İsmail’den geride kalanlara ulaşılırken, Zübeyir Hamit’in gömü yeri henüz bulunamadı. Üstelik Kayıplar Komitesi Zübeyir Hamit’i resmi “Kayıplar Listesi”ne koymamış olduğu için, bu, ailenin durumunu daha da dramatik hale getirdi… Zübeyir Hamit’in bulunması için epeyi emek harcadık, çeşitli olası gömü yerleri gösterdik, bunların bazıları kazıldı, bazıları henüz kazılamadı. Kayıplar Komitesi “Kayıplar Listesi”nde olmayanlar için kazı yapmazken, Zübeyir Hamit için kazı çalışmalarını, ailesinin talebi üzerine Kıbrıs Cumhuriyeti İnsani İşler Komiserliği yürütüyor…
Yaşar İsmailoğlu’nun paylaşımı şöyleydi:
“20 Temmuz 1974 yılında Piskobu köyünde (Yalova) şehit olan kardeşim Orhan daha 21 yaşındaydı. Geçtiğimiz yıl kalıntılarına ulaştık. Orhan ile birlikte ayni mevzide olan Zübeyir yeğenime henüz ulaşamadık. 45 yıldır ( şu an 48 yıl) bu acı ile yaşıyoruz."
"Bizler canlarımızı kaybettik 20 Temmuz da. Bizler 45 yıldır acı ve özlemle yıllarımızı geçirdik, bir gün bile onları unutamadan. Ben hem Orhan’ın hem de Zübeyir’in abisiydim ve hep öyle kaldı. Sabah uyandığımda güneşi görmeden her sabah ikisiyle selamlaşırız. Kahvem önüme geldiğinde 45 yıldır 3 fincan 3 bardak su gelir önüme. Her sabah ben 3 fincan kahve içerim. Birisi Orhan, birisi Zübeyir, birisi de kendim için. Sizler eğer kardeş, evlat ya da ana baba kaybetmemişseniz 45 yıl boşlukta yaşamanın ne demek olduğunu biliyor musunuz? Benim bu iki canım ciğerim siz mutlu yaşayın diye yaşamlarını feda ettiler. Peki siz bu iki kahramana ne verdiniz?"
